جرم نشر پخش یا عرضه آهنگ اثر دیگری

در این مقاله به بررسی جرایم مخصوص به هنرمندان پرداخته می شود، که به صورت جداگانه و تحت قانون خاصی مورد جرم انگاری قرار گرفته اند.

این جرایم شامل انواع اثرهایی هستند که طبق قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان مورد حمایت قرار می گیرند. ابتدا به توضیح سه مفهوم نشر، پخش و عرضه خواهیم پرداخت تا زمینه ای برای درک بهتر جرم نشر، پخش یا عرضه اثر دیگری فراهم آید.

جرم نشر و تعریف نشر

جرم نشر اثر متعلق به دیگری از جمله جرایمی است که در قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان مورد توجه قرار گرفته است.

نشر در این قانون به معنای انتشار یا پخش کردن نسخه هایی از یک اثر اصیل است که می تواند شامل ضبط صوت، صفحات موسیقی، نوار ویدیویی، چاپ کتاب و موارد مشابه باشد.

ارتکاب این جرم می تواند شامل تهیه نگاتیو فیلم های سینمایی، عکس برداری از آثار هنری و سایر فرم های ضبط و انتشار باشد. برای حمایت و دفاع از حقوق خود، توصیه می شود با وکیل کلاهبرداری اینترنتی در این زمینه تماس گرفته شود یا این مطلب را نیز مطالعه کنید.

تعریف پخش اثر بعنوان جرم هنری

در حوزه قانونی، “پخش” دو معنی خاص دارد که به جرایم هنرمندان مرتبط است:

الف) آثار قابل پخش: این به آثاری اشاره دارد که قابلیت چاپ و نشر ندارند اما قابل پخش هستند، مانند برنامه های رادیویی و تلویزیونی. این نوع آثار می توانند شامل جرم پخش اثر دیگری باشند.

ب) پخش و فروش عمده: این به توزیع کلی آثار در مقابل فروش تکی اشاره دارد و می تواند شامل صادرات و واردات، و توزیع آثار ادبی و هنری بین فروشگاه ها و کتابفروشی ها باشد.

جرم عرضه اثر دیگری و تعریف آن

جرم نشر، پخش یا عرضه اثر دیگری در قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان شامل هرگونه در دسترس قرار دادن، نمایش دادن یا نشان دادن یک اثر هنری یا ادبی متعلق به شخص دیگری برای عموم می شود. این عمل زمانی به عنوان جرم تلقی می شود که بدون اجازه صاحب اثر و در قالب انتشار عمومی صورت پذیرد.

جرم نشر پخش یا عرضه اثر دیگری

در قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان، موضوع جرم می تواند شامل موارد متنوعی از آثار باشد.

این آثار شامل کتاب ها، جزوه ها، نمایش نامه ها، آثار سمعی و بصری مانند فیلم ها و برنامه های تلویزیونی، آثار موسیقی، نقاشی ها، مجسمه ها، آثار معماری، عکس ها، هنرهای دستی و صنعتی، و آثار فنی که جنبه ابتکاری دارند، می باشد.

هر گونه نشر، پخش یا عرضه این آثار بدون اجازه مالکان آن ها، می تواند تحت عنوان جرم قلمداد شود.

رکن قانونی در جرم نشر

رکن قانونی جرم نشر، پخش یا عرضه اثر دیگری در ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان مصوب سال ۱۳۴۸ تعریف شده است.

این ماده بیان می کند که هر کس بدون اجازه صاحب اثر، تمام یا بخشی از اثری مورد حمایت قانون را نشر، پخش، یا عرضه کند، با نام خود یا دیگری، جرم ارتکابی محسوب شده و ممکن است به حبس از سه ماه تا هجده ماه محکوم شود. این جرم شامل انتشار آثار بدون مجوز است و قصد عامدانه برای نقض حقوق مولف در نظر گرفته می شود.

رکن مادی در جرم نشر

تبلور و نمود خارجی قصد مجرمانه در جهان واقع، به عنوان رکن مادی جرم شناخته می شود. برای اینکه جرم نشر، پخش یا عرضه اثر دیگری واقعیت پیدا کند، باید به صورت یک عمل مادی و فیزیکی انجام شود. این جرم تنها با ترک فعل تحقق نمی یابد؛ بلکه نیازمند افعالی مانند منتشر کردن، پخش کردن، عرضه کردن، و توزیع کردن اثر متعلق به دیگری است، که همگی جزئی از رکن مادی این جرم محسوب می شوند.

رکن معنوی در جرم نشر

برای تحقق جرم نشر، پخش یا عرضه اثر دیگری، وجود رکن معنوی یا روانی ضروری است. بر اساس ماده ۲۳:

• نشر بدون اجازه: اگر فرد اثر دیگری را به نام خود یا پدیدآورنده منتشر، پخش یا عرضه کند بدون اجازه صاحب اثر، نیازی به اثبات قصد مجرمانه یا سوءنیت فاعل نیست. صرف ارتکاب عمل مادی برای تحقق جرم کافی است.
• نشر با قصد فریب: اگر عمل نشر، پخش یا عرضه اثر به طور عالمانه و عامدانه به نام شخصی غیر از پدیدآورنده انجام شود، شاکی باید رکن معنوی را نیز اثبات کند تا جرم محسوب شود.